Η εφημερίδα Daily Mail αναζήτησε εκείνο το κορίτσι αλλά και το φωτογράφο που οι ζωές τους ενώθηκαν κάτω από πολύ δύσκολες συγκυρίες αλλά και οι δύο τα κατάφεραν!
Εκείνη 9 ετών, είχε βρει καταφύγιο μαζί με την οικογένειά της στο ναό Cao Dai, καθώς οι Βόρειες και οι Νότιες στρατιωτικές δυνάμεις πολεμούσαν για την κατοχή του χωριού.
Ξαφνικά, εκείνο το πρωί ένας στρατιώτης άρχισε να φωνάζει "Φύγετε, μας βομβαρδίζουν"!Πριν καλά καλά καταλάβουν τι ακριβώς συνέβαινε άρχισαν να ακούγονται παντού εκρήξεις και φλόγες να πετάγονται από κάθε γωνιά.
Ξαφνικά το κορίτσι ένιωσε το αριστερό της χέρι να καίει... να φλέγεται...
Οι ίνες των βαμβακερών ρούχων της εξατμίστηκαν από την επαφή με το καυτό δέρμα της.
Απίστευτος πόνος διαπέρασε το δέρμα και τους μύες της.
Πλέον το δεξί της χέρι καιγόταν και είχε γεμίσει κόκκινες φουσκάλες.
Το παρατηρούσε να αλλοιώνεται και δεν μπορούσε να κάνει τίποτα.
"Θα είμαι άσχημη πια.
Οι άνθρωποι θα με κοιτούν με μισό μάτι" ομολογεί ότι σκεφτόταν εκείνη τη στιγμή η 49χρονη πλέον γυναίκα.
Έντρομη άρχισε να τρέχει στη λεωφόρο ακολουθώντας τον μεγαλύτερο αδερφό της ουρλιάζοντας από φόβο και πόνο πλησιάζοντας τους ξένους φωτορεπόρτερ που όλοι ήταν συγκεντρωμένοι και παρακολουθούσαν από απόσταση την επίθεση.
Ο 21χρονος Βιετναμέζος φωτογράφος Ut απαθανάτισε τη στιγμή αλλά δεν άφησ ετο κορίτσι στην τύχη του.
Τη μετέφερε στο νοσοκομείο και με τη δύναμη της ιδιότητάς του κατάφερε να απειλήσει τους γιατρούς προκειμένου να κάνουν τα αδύνατα δυνατά για να γίνει το κορίτσι καλά.
"Έκλαψα όταν την είδα να τρέχει" αποκάλυψε χρόνια αργότερα ο Ut, ο οποίος είχε χάσει τον αδερφό του σε αποστολή του Associated Press.
Στη Σαϊγκόν όπου ήταν η έδρα του πρακτορείου του, εμφάνισε τις φωτογραφίες και τις έδειξε στον διευθυντή του. Πίστευε ότι θα του απέρριπταν τη φωτογραφία με το γυμνό κορίτσι καθώς το πρακτορείο του είχε αυστηρή πολιτική απέναντι στο γυμνό.
Κι όμως ο βετεράνος Βιετναμέζος διευθυντής φωτογραφίας μόλις είδε τη φωτογραφία αποφάσισε να πάρει το ρίσκο θεωρώντας πως αυτή η φωτογραφία έγινε για να σπάσει τους κανόνες!
Κέρδισε το στοίχημα...
Το κορίτσι έπειτα από πολλαπλές μεταμοσχεύσεις δέρματος και αλλεπάλληλα χειρουργεία κατάφερε να βγει από το νοσοκομείο σε καλή κατάσταση.
Το μόνο που ήθελε ήταν να γυρίσει σπίτι της και να συνεχίσει ήρεμα τη ζωή της.
Τα πάντα άλλαξαν όταν οι βόρειες βιετναμέζικες κομουνιστικές δυνάμεις πήραν την εξουσία στο Νότιο Βιετνάμ στις 30 Απριλίου 1975, τερματίζοντας έτσι τον πόλεμο.
Αν και κατάφερε να εισαχθεί στην ιατρική σχολή προκειμένου να εκπληρώσει το όνειρό της να γίνει γιατρός, οι κομμουνιστές ηγέτες αντιλήφθηκαν ότι αυτή ήταν το κορίτσι της φωτογραφίας με αποτέλεσμα να της απαγορεύσουν τη φοίτηση και την ανάγκασαν να επιστρέψει στην επαρχία της όπου δεν είχε την απόλυτη ελευθερία να βλέπει τους ξένους δημοσιογράφους.
Σε όλες τις συναντήσεις τους πια τα πάντα ελέγχονταν και παρακολουθούνταν.
"Η καρδιά μου ήταν σαν ένα μαύρο φλιτζάνι καφέ.
Ευχόμουν να είχα πεθάνει στην επίθεση με τον ξάδερφό μου, με τους Νοτιοβιετναμέζους στρατιώτες.
Ευχόμουν να είχα πεθάνει ώστε να μην υποφέρω έτσι πια" εξομολογείται.
Το 1982 ταξίδεψε στη Δυτική Γερμανία για ιατρική παρακολούθηση ύστερα από μεσολάβηση ενός ξένου δημοσιογράφου.
Αργότερα, ο πρωθυπουργός του Βιετνάμ που συγκινήθηκε από την ιστορία της τη βοήθησε ώστε να σπουδάσει στην Κούβα.
Ενώ φοιτούσε γνώρισε έναν νεαρό.
Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν πίστευε ότι θα υπήρχε κάποιος που θα την ερωτευόταν με αυτά τα φρικτά σημάδια.
Έκανε λάθος.
Παντρεύτηκαν το 1992 και αποφάσισαν να κάνουν μήνα του μέλιτος στη Μόσχα.
Κατά την επιστροφή τους στην Κούβα οι νεόνυμφοι αυτομόλησαν ενώ το αεροσκάφος ανεφοδιαζόταν στον Καναδά.
Η Phuc επικοινώνησε με τον Ut και του είπε τα νέα της κι εκείνος τη συμβούλευσε να μοιραστεί την ιστορία της με τον κόσμο.
Όταν τα μέσα ενημέρωσης την εντόπισαν στο Τορόντο του Καναδά αποφάσισε να πει τη δική της πλευρά της ιστορία κι έγραψε ένα βιβλίο το 1999 και ακολούθησε ένα ντοκιμαντέρ παρουσιάζοντας τη ζωή της.
Τα Ηνωμένα Έθνη την έχρισαν Πρέσβειρα Καλής Θέλησης και η γυναίκα συναντήθηκε πολλές φορές από τότε με τον Ut.
"Σήμερα είμαι πολύ χαρούμενος που βοήθησα την Kim.
Τη θεωρώ κόρη μου" παραδέχεται σήμερα ο άνδρας.
No comments:
Post a Comment